نیایشم: پاره ی تنم

سلام نیازم جونم برات بگـــــــــــــــــــــــه چند روزیه وارد ماه  زندگیت شدی میبینم که خیلی نسبت به اون اولا تغییر کردی یه سر و صداهایی داری..... مثلا داد میزنی باورت میشه؟ آره عزیزم یکم ازت دور شیم داد میزنی که بیاین پیشم اونم با چه صدایی........ حسابی قوی شدیا از یه کار دیگت که من عاشقشم بگم دستتو تو دهنت میکنی و صدای خوشمزه ی ملچ مولوچه که گوشو قلقلک میده و البته چشم هم از دیدنش لذت میبره گاهی هم زبون درمیاری تا یقه ی لباستو بگیری آخه مامانی اون که خوردنی نیست وای جیگرمی مامانی تازه امروز دیدم که سر شونه ی بابایی داشتی سرتو میچرخوندی تا اطرافو نظاره کنی وای مامانی از دیدن این صحنه...

سلام پاره تنم جونم برات بگه مامانــــــــــــــــــــــــــــــــــــــی  به ندرت شده بخوام کاری رو انجام بدم اما نتونم.... خوردنت جزء همون کاراست میگی چیکار کنم ...

دخملی نازم  شب جمعه ی گذشته اولین رستورانشو تجربه کرد البته فقط نگا میکرد ...

            ...

سلام دخمل خوشملم ماهتم تموم شد دیگه دوماهگیت مبارک نفس مامانی این روزا کلی برا من و بابایی خودتو شیرین میکنی مثلا به حرفامون با دقت گوش میدی به زبون نی نیا باهامون حرف میزنی لبخندای خوشگلی تحویلمون میدی اووووووووووووووووووووووف.... چی شدی مامانی جالبتر اینکه تا صدای مامانیو میشنوی گریه هات قطع میشه یعنی مامانی انگار دنیا رو به من دادن ایشالله که همیشه آغوشم یه جای امن واسه دل نگرانیات باشه تموم هستی مامان     ...

سلام مامانی یکی از همین شبا خیلی ناآرومی میکردی دادمت بغل بابایی این شد نتیجش: اینم یه شب دیگس جون دلم یعنی منو میکشی مامانی با این نگات ...

سلام خاله جونیا دوروزه نمیتونم خوب شیر بخورم مامانم داره غصه میخوره ...

سلام نیایشم زیبای روزگارم پاره ی وجودم و همه ی بود و نبودم این روزها که میگذرد بیشتر از بودنت لذت میبرم و به تو وابسته تر میشم به صورتت نگاه میکنم که همچون قرص ماه در برابر دیدگانم جلوه گری میکند و سرمستم میکند چشمانت را که قلم پروردگار چه عشوه گرانه نقاشی کرده است و لبانت را که چه شیرین و زیباست چشم در چشم می شویم و من غرق در دریای آرام نگاهت چه دلفریب است نگاهت و چه شیرین مرا اسیر خود میکند مگر میشود از دلربایی نگاهت چشم برداشت؟ با خودم زمزمه میکنم:   چه نقاش هنرمندی بند بند وجودت را کنار هم کشیده است؟ انگشتان ظریف و کشیده ی دستها پاهای کوچک و پوست لطیف. پوستی لطیف تر از حریر و  تاز...

زندگی براستی عجیب است:   زخم ها با سرعت جنون آسایی التیام می یابند   و اگر جای زخم ها باقی نمی ماند   متوجه نمی شدیم که از محل آنها   روزی خون جاری شده است ...   اوریانا فالاچی ...

نیایشم زیبای روزگارم این روزها تو به خود میپیچی و درد میکشی و من کاری نمی توانم برایت انجام دهم. تو را میبینم که معصومانه و بی دفاع با دلدردهای خود میجنگی و  با نظاره ی رنج تو قطره قطره  آب میشوم...   عجب حس قوی است این حس مادرانه همه اش زیبایی است اندوه اش هم زیباست عجب کششی دارد این حس مادرانه خدایا دستهای کسانی را که از تو این هدیه ی ارزشمند را میطلبند خالی مگذار   ...